Pytania

Zjawisko roszenia się szyb jest często błędnie interpretowane jako usterka stolarki okiennej lub jako wynik nieprawidłowego montażu okien. Tymczasem w pierwszej kolejności powinniśmy przeanalizować nasze codzienne zwyczaje i zastanowić się, czy przyczyny tego zjawiska nie są związane właśnie z nimi. Na ogół parowanie szyb wynika z wysokiej wilgotności powietrza oraz dużej różnicy temperatur po wewnętrznej i zewnętrznej stronie szyby. Wilgotne, ciepłe powietrze oziębia się, stykając się z zimną taflą szkła, a zawarta w nim para wodna skrapla się, osiadając na najchłodniejszej powierzchni – szybie okiennej.

Mimo, iż zarówno parowanie szyb (zarówno po wewnętrznej, jak i zewnętrznej stronie) jest naturalnym zjawiskiem fizycznym, nie należy go zupełnie lekceważyć, ponieważ zbyt długo utrzymujący się, nadmierny poziom wilgoci może doprowadzić do strat w całym budynku. 

Istnieje jednak kilka sposobów, aby skutecznie rozwiązać ten problem.

Parowanie szyb okiennych od strony wewnętrznej nie musi być spowodowane wadą okien. Najczęściej jest to po prostu dowód, konsekwencja wysokiej szczelności okna. Pojawianie się pary wodnej po wewnętrznej stronie okna występuje głównie w okresie jesienno-zimowym, kiedy wilgotność względna w pomieszczeniu jest wyższa niż 60%, a różnica temperatur wewnątrz i na zewnątrz wynosi co najmniej 20℃. Ponadto za sprawą starannie izolowanych okien powietrze o dużej wilgotności, powstałe w trakcie wykonywania codziennych czynności domowych, takich jak: gotowanie, pranie, prasowanie czy kąpiel, bardzo często nie może wydostać się na zewnątrz (nie jest odpowiednio odprowadzane). Wówczas nadmiar pary wodnej osiada na najchłodniejszych powierzchniach, czyli szybach okiennych.

Przyczyny tego zjawiska należy szukać przede wszystkim w nadmiernej wilgotności powietrza panującej w domu oraz w wadliwie działającej wentylacji w pomieszczeniach mieszkalnych (niewystarczającej wymiany powietrza). W pierwszej kolejności powinniśmy zadbać o odpowiednią wentylację mieszkania. W przypadku niesprawnej wentylacji problemem są nie tylko zaparowane okna, ale także ryzyko rozwoju pleśni i grzybów oraz kłopotów zdrowotnych domowników. Niewystarczająca wymiana powietrza sprawia, że zjawisko skraplania się wody na wewnętrznych powierzchniach okien nasila się i powstaje nawet przy niewielkim spadku temperatur na zewnątrz. To z kolei prowadzi nie tylko do pojawienia się wody na oknach, ale również do wzrostu poziomu wilgotności powietrza wewnątrz. Jeżeli w domu zastosowano wentylację grawitacyjną, należy sprawdzić jej działanie. Jeśli tego rodzaju wentylacja okazuje się niewystarczająca, warto zastanowić się nad zastosowaniem wersji mechanicznej.

Kolejną, bardzo istotną kwestią jest codzienne wietrzenie – nawet w chłodniejsze dni, gdy niskie temperatury na zewnątrz nas do tego nie zachęcają. Zimą warto otworzyć okna na przestrzał na kilka minut, co sprawi, że wilgotne powietrze zostanie usunięte, a mieszkanie zostanie wypełnione suchym powietrzem z zewnątrz, które szybko się ogrzeje. Pamiętajmy, że niewietrzenie mieszkania pociąga za sobą zwiększone stężenie zanieczyszczeń organicznych oraz chorobotwórczych bakterii i wirusów.

Dodatkowo można zdecydować się na okna z okuciami z mikrowentylacją. Funkcja ta zapewnia stały dopływ świeżego powietrza do pomieszczenia, ponieważ zmniejsza docisk 

Jeżeli planujemy wymianę okien, warto przemyśleć zakup okien wyposażonych w wyżej wspomniane nawiewniki, wybrać ramy i szyby o lepszych parametrach termicznych oraz zainwestować w ciepły montaż. Zmniejszymy tym samym ryzyko wystąpienia tzw. mostków termicznych i skraplania się wody.

Podsumowując – co należy zrobić, aby przeciwdziałać zjawisku skraplania się pary wodnej na wewnętrznej stronie szyb okiennych?

• Stosować wentylację (np. regularne otwieranie okna, wentylacja mechaniczna, klimatyzacja).
• Ograniczyć emisję pary wodnej w pomieszczeniach (np. przykrywanie gotujących się potraw, zasłony, kabiny prysznicowe).
• Zainstalować i używać funkcje uchylania okna, mikrowentylacji lub zastosowaćnawiewniki.
• Zainstalować szyby niskoemisyjne o współczynniku min. U=1,1 W/m2K, powodujące podniesienie temperatury wewnętrznej powierzchni szyby nawet o kilkanaście stopni, co znacznie opóźnia moment powstania zjawiska roszenia szyb.

Ze zjawiskiem parowania szyb od strony zewnętrznej najczęściej można spotkać się w okresach wiosennym i jesiennym. Jest to czas, kiedy nasze domy nie są jeszcze ogrzewane, a temperatura na zewnątrz znacznie spada nocą. Poza temperaturą, na zjawisko parowania okien wpływa poziom wilgotności powietrza. Przy wysokiej wilgotności i spadkach temperatury nocą, rankiem rosą pokryte są nie tylko okna, ale także samochody czy trawa. Jest to więc naturalny proces fizyczny. Zjawisko parowania szyb od zewnątrz zależy także od innych czynników. Wpływ na to ma między innymi otoczenie okna. Parowanie potęguje roślinność oraz ruch powietrza (otwarta przestrzeń powoduje osuszanie skroplonej pary wodnej, natomiast od strony zacisza para może pozostawać na powierzchni okna). Na parowanie szyb może mieć wpływ nawet położenie okna w zależności od stron świata – parowanie częściej występuje od strony północnej niż od południa czy zachodu.

Parowanie szyb od zewnętrznej strony pojawia się również często w przypadku szyb o niskim współczynniku przenikania ciepła Ug, czyli im wyższy poziom izolacyjności cieplnej okna, tym większy poziom skraplania. Szyba o dobrych parametrach termoizolacyjnych przepuszcza na zewnątrz mało ciepła, pozostając zimną na zewnątrz. Z tego powodu powstała w wyniku różnicy temperatur para wodna osiada na jej zewnętrznej stronie.

Pojawianie się pary wodnej od zewnętrznej strony pomieszczenia jest bezpośrednim dowodem wysokiej zdolności szyby do zatrzymywania ciepła wewnątrz pomieszczenia. W związku z tym nie należy się przejmować tym zjawiskiem.

Pojawienie się pary wodnej na wewnętrznej powierzchni szyby zespolonej sygnalizuje powstanie poważniejszego problem niż w dwóch powyżej przytoczonych przypadkach.

Występowanie tego zjawiska może być spowodowane rozszczelnieniem przestrzeni międzyszybowej, co z kolei wskazuje na utratę pełnych właściwości izolacji termicznej przez okno, gdyż wilgoć nie ma prawa przedostawać się do tego obszaru. Okno nie spełnia swojej funkcji, para we wnętrzu wpływa na jego estetykę, a po odparowaniu wody pojawiają się plamy i zacieki, których nie można usunąć.

Niestety, w takiej sytuacji jedynym rozwiązaniem jest zgłoszenie się do specjalisty i – najprawdopodobniej – wymiana pakietu szybowego.

Prawidłowe wymierzenie okna, jeszcze przed samym zakupem, jest jedną z ważniejszych czynności determinujących jego prawidłową funkcjonalność. Wszelkie pomiary powinny być wykonywane przez wyspecjalizowanych pracowników firmy zajmującej się montażem okna. Osoba, która je przeprowadza, ponosi całkowitą odpowiedzialność za precyzję i rzetelność pomiarów.

Tak. Sprzedaż ratalna jest coraz bardziej popularną formą zakupu okien. Korzystając z proponowanej usługi, Klienci mogą zakupić wybrane produkty w dogodnych ratach, które będą rozwiązaniem ich problemu w obliczu braku funduszy. Warunki spłat bywają różne (np. 30% zaliczki i okres spłaty 2 lata lub 25% zaliczki i okres spłaty 3 lata). Wiele firm oferuje możliwość skorzystania z atrakcyjnego systemu ratalnego. Często wniosek o uzyskanie pożyczki można złożyć bez wychodzenia z domu.

Zastosowanie zwykłej szyby o współczynniku U=2.8 W/m2K nie jest polecane. Już od wielu lat stosowane są systemy szyb jednokomorowych (dwie szyby i ramka dystansowa, przestrzeń wypełniona, np. argonem) o współczynniku min. U=1.0W/m2K. Coraz większą popularnością cieszą się szyby dwukomorowe (zestawy trzyszybowe), których współczynnik przenikania U zbliża się do współczynnika samej ściany i może wynosić nawet 0.6 W/m2K. Szyba odgrywa kluczową rolę i wypełnia nawet do 80% całej powierzchni okna.

Nawet najwyższej jakości, wykonane zgodnie z nowoczesną technologią, okno nie spełni swoich funkcji, jeżeli zostanie niewłaściwie zamontowane. Niedociągnięcia popełnione podczas montażu okien mogą skutkować przedostawaniem się do wnętrz zimnego powietrza, wilgoci, nieprawidłowym funkcjonowaniem oraz stratami energii cieplnej. Nie jest to łatwa czynność i dlatego nie rekomendujemy samodzielnego montażu okien. Jeżeli ktoś zdecyduje się na taki montaż, może spodziewać się różnych trudności, a także zerwania umowy gwarancyjnej, chyba że wszystkie czynności zostaną wykonane zgodnie z zaleceniami producenta. Przed zakupem okna każdy może zapoznać się z instrukcją montażu oraz omówić z doradcą technicznym jego poszczególne etapy.